Нарадзілася я немаведама дзе:
ці ў пустой галаве, ці ў глухой баразне...
Мо пад плотам ля Полацкага касцёла,
ці ў чырвоным кутку Наваполацкай школы...

Пражыла ўсё жыццё каля ліпы бліз бору,
у старэнькай хатульцы за высокім заборам.
Там над ліпай вароны кружляюць дарэмна,
выглядае карова з хлява задуменна.

Спачываюць у садзе вужакі як дома,
Але тыя іх звычкі нам добра знаёмы.
Там ніколі агрэст не бывае чырвоным,
бо заўжды абрывалі яго мы залёным.

У хатульцы, скарлючанай раматузам,
са страхой саламянай, глыбока насунутай,
З чапялой каля печы, вуркочучай коткай,
І занадта брахлівай суседскаю цёткай.

На шпацыр котка водзіць кацяткаў на крышу,
А ў клеці вішцаць ашалелыя мышы.
Ганарліва ўзлятае там певень на плот,
І напышліва сочыць, як мыецца кот...

Там дарога вядзе то на бор, то на Кралькі,
Ля дорогі і брэша там Франя-маскалька...
Мо, сабакі ня мае, таму можа й брэша...
Але тое зусім не цікава, нарэшце...

Там шапочуць бярозы над брацкай магілай,
што знаходзіцца проста сярод агароду.
Да шчымлівай тугі ўсё там дорага міла,
і цячэ нетаропка там час, год за годам...

Написать личное сообщение    Добавить в список избранных

местачковае (16)

Пейзаж (19)

филязофия розная (23)

Памятнае (4)

Настальгичнае (6)

жарты (15)

агида розная (3)

свет сусвету (3)

сябры (1)

левая кишэня (4)

Белкину Игорю (4)

Ал Ти (1)

Сергею Махначу (1)