Час ідзе хутка. І не шмат людзей чуюць ў часе мелодыю, што нагадвае сапраўдны гімн, што ад часоў Адама гучыць громам сотняў сярод няспыннага бегу тысячгодзяў. І ў гэтым громе сотняў ёсць і мой, ціхі і можа нячутны голас. Спевы, што час ад часу маюць сваё нараджэнне ў маёй душы і ёсць мой маленькі ўдзел ў гэтым надчасовым і пазаматэрыяльным гімне тысячагодзяў.

Написать личное сообщение    Добавить в список избранных